Wat het ook wordt, we willen zo snel mogelijk weten wat de gevolgen zijn voor de bewoners, dat we snel verder kunnen met ons leven. Ik wil de tijd hebben om een nieuwe, aangename woonplaats zoeken in Houthalen zelf.

Woonomgeving en woonwensen Marc is langs de Grote Baan komen wonen in 2009. Ze zijn hier oorspronkelijk komen wonen voor de kinderen, die studeerden op dat moment in Hasselt en Leuven, en hun woning had in die context een zeer goede ligging door de goede verbinding. Ondertussen zijn de kinderen het huis uit. Op dat moment, in 2009, wisten ze al dat de Grote Baan zeker zou veranderen (en verbeteren), maar ze gingen er toen vanuit dat er een westelijke omleiding ging komen. Ook op de tramlijn, die nu mogelijks vlak voor hun huis kan komen te liggen, hadden ze toen niet geanticipeerd. Marc zit ondertussen wel in de Task Force rond de Noord-Zuidverbinding en weet nu dus wel vrij veel van wat er momenteel gaande is. Aan de Grote Baan zelf is Marc niet echt gehecht. Hij bemerkt wel dat hijzelf niet oorspronkelijk van Houthalen is, alhoewel hij er wel graag woont. Toen ze hier net woonden, moest Marc wel even wennen aan het lawaai van de vrachtwagens. Tegenwoordig wordt hij wakker als het te stil is, omdat hij de geluiden van de baan ondertussen zo gewend is geraakt. Ze hebben op het gelijkvloers wel overal driedubbel glas geplaatst. Als Marc zou verhuizen, zou hij zeker een woning verkiezen die volledig op het gelijkvloers ligt. Een meer belangrijke vereiste is echter dat hij bij het verhuizen op zoek zou moeten gaan naar een rustige omgeving, liefst met zo weinig mogelijk buren, omdat hij een kennel heeft en de honden soms toch veel lawaai kunnen maken. Om die reden denkt hij dat het momenteel geen optie is om zomaar even te verhuizen. Veiligheid interpreteert Marc vooral als rust en een rustige omgeving. De verkeersveiligheid op zich speelt voor mij niet zo’n grote rol, vertelt Marc. Vroeger, toen hij zelf nog kind was, gebruikte hij wel geregeld het openbaar vervoer, maar tegenwoordig gebruikt hij voor alles de auto. Een van de frustraties van het openbaar vervoer was voor Marc het feit dat hij er heel vaak te laat mee kwam, en het dus niet echt een betrouwbaar vervoersmiddel is om ergens (op tijd) te geraken. Marc probeert doorheen de tijd wel zijn woning te updaten om onder andere te voldoen aan EPC normen. Ook heeft Marc onlangs zijn inrit vernieuwd, maar zo’n vier maanden later kwamen ze hem melden dat de waterleiding de week daarop wordt vervangen, waardoor de inrit deels opnieuw moest worden opengebroken. Hij begrijpt niet dat zo’n dingen niet meer op voorhand worden gecommuniceerd. Korte en lange termijn Ook begrijpt Marc niet dat er nu wordt geïnvesteerd in brede fietspaden, om ze later dan toch gewoon op te breken. Marc vindt dat een slechte investering, en in zijn ogen niet veiliger. Door de verbreding van de fietspaden zullen er geen auto’s meer kunnen parkeren tussen het fietspad en de baan, dus de fietsers zullen veel dichter bij de snelle auto’s rijden. Hij zou voorstellen om enkel geld te investeren in de kruispunten, want die moeten zeker zo snel mogelijk veiliger gemaakt worden voor fietsers en voetgangers. Hoe gaan we samen verder? Aangezien Marc al in de Task Force zit, kiest hij ervoor om zich duidelijk gescheiden te houden van de werksessie bewoners. Hij is sneller op de hoogte dan de meesten en moet dus afzijdig blijven. Hij is echter wel bereid om te luisteren, want hij begrijpt de bekommernissen van de meeste mensen wel. Eventuele vervolggesprekken ziet Marc ook zeker zitten. Marc stelt zich vooral vragen over mogelijke onteigeningen en vreest dat hij zelf ook onteigend zal worden. Hij wijst op het belang om zo snel mogelijk duidelijkheid te scheppen bij de bewoners die onteigend zullen worden, omdat deze mensen dan ergens anders terecht zullen moeten (perspectief). De betaalbaarheid van de omgeving is voor Marc wel van belang in context van potentiële onteigening. Als dat zou gebeuren, wil hij uiteraard liefst zoveel mogelijk krijgen voor wat hij verliest, omdat hij geen lening meer kan aanvragen bij de bank; daarvoor is hij ondertussen te oud. Ook over de werktijden van de mogelijke scenario’s en de gevolgen daarvan stelt Marc zich grote vragen. Gaat het nog leefbaar zijn tijdens de werken? Wat gaat er allemaal afgesloten moeten worden? Bij uitgravingen vermoedt hij ook dat er woningen scheuren zullen vertonen; hoe gaan ze dat aanpakken? Marc vermoedt dat de optie van de omleidingsweg zal wegvallen, waardoor de Grote Baan op zich sowieso hevige veranderingen zal ondergaan. In dat geval stelt Marc zich weer vragen over de fasering van de werken, en hoe ze daarin het verkeer zullen aanpakken.