De medewerkers van Regionaal Landschap Lage Kempen komen uit verschillende hoeken van de provincie. De medewerkers verliezen dagelijks veel tijd op de verbinding. Soms verdubbelt hun reistijd. Dat maakt het moeilijk om afspraken in te plannen, zeggen ze. Ze ondervinden de moeilijkheden die de baan met zich meebrengt en formuleren er een visie over vanuit hun ervaring en functie. Voor hen is de Noord-Zuidverbinding een parkiet in een mijn, een indicator dat er veel misloopt op het vlak van mobiliteit in Vlaanderen, dat volgens hen een stad is, met de infrastructuur van het platteland. Zij zijn er daarom van overtuigd dat er één lange termijn-visie geformuleerd moet worden op basis waarvan een oplossing beslist kan worden. Die lange termijn visie moet verder gaan dan mobiliteit alleen. Men moet volgens het team rekening houden met hoeveel mensen de baan mag gebruiken, welke industrie men in de regio wil, (glijdende) school- en werkuren en daaraan gekoppeld de openingsuren van het openbaar leven zoals winkels, post, stadsdiensten, …, In die visie moet aandacht zijn voor fietsers, carpool, groen en openbaar vervoer en moet men de mogelijke opties bekijken zoals een ondertunneling, aparte bedding, een Spaanse middenbeuk met tramlijn, … Concrete oplossingen zouden bijvoorbeeld een carpoolstrook naast de bussenstrook, ingebruikname van de toeristische spoorlijn, een tunnel voor doorgaand verkeer, glijdende uren, meer carpoolparkings en een carpoolapp, meer groen tegen geluidsoverlast, een tramverbinding, veiligere oversteekplaatsen en infrastructuur voor fietsers, beter ontwikkeld openbaar vervoer, … kunnen zijn.