Lise is bezig met het beheer van natuur en bos, Johan met het nationaal park. Het fietspark vormt voor haar een belangrijk uitgangspunt. Ze halen aan dat de term spoor ‘park’ niet helemaal op z’n plaats is, want een park moet onderhouden worden en wordt snel gezien als verwaarloosd of gevandaliseerd. Het kolenspoor is een goedgekeurde, wettelijke natuurverbinding. Dat is nodig dieren een doorgang te geven, ook de meest veeleisende, zoals de gladde slang. Er is daarvoor minimaal 100 meter aan geschikte natuur nodig, open of half open, zonder al te veel antropogene elementen. Bij de integratie van een fietspad in het park moet dan voldoen aan volgende punten: of het is een ecologische corridor, of er komt een andere corridor over het park heen. Ook is het belangrijk innovatief om te gaan met de natuur. Dit kan ook betekenen dat men innovatief omgaat met het beheergedrag ervan, door bijvoorbeeld beheerdagen te organiseren waarbij mensen bomen mogen kappen en het hout mogen houden. De natuur moet immers steeds open gehouden worden. Ook is het soms innovatief om geen ingrepen te doen: plekken waar geen grote ‘reisruimtes’ zijn voor dieren laat je beter met rust. Ook moet het kolenspoorpark een consistent verhaal zijn, van de start van de ontwikkeling tot het einde. Het is hierbij belangrijk om de natuursoorten in het oog te houden. Voor een corridor is een open tot half open bos nodig, maar deze grotere doorkijk maakt wel dat het landschap kleiner is. Daarom moet er best een heidelandschap toegevoegd worden in combinatie met het bos.