Een droom die niet te verwezenlijken is

De familie Vanbilsen is enorm begaan met de Koolmijnlaan. Ze wonen er al hun hele leven en brengen ook graag hun steentje bij aan de opwaardering ervan. Ze hekelen dat er zo snel gereden wordt aan de Koolmijnlaan. Dat is niet veilig om te fietsen of te wandelen en doet af aan de leefbaarheid van de Koolmijnlaan. Ze zouden het leuk vinden als er vergroend wordt, alsook dat de Koolmijnlaan fietsvriendelijker wordt, maar vrezen dat dit eigenlijk niet mogelijk is. Ook het kruispunt aan de McDonalds is schandalig slecht geregeld en heel druk. Als oplossing stellen ze voor een stuk van de berm weg te halen, waardoor chauffeurs die richting Groenstraat willen een apart rijvak hebben. Dat zou de drukte al sterk wegnemen. De baan is niet breed genoeg om een fietsvriendelijke omgeving te creëren op de Koolmijnlaan. Als de baan voldoende breed moet blijven voor vrachtwagens en bussen, kan je deze niet versmallen en moet die zelfs breder. Je kan ook geen ruimte van bewoners afnemen. Daardoor blijft er dus geen ruimte over voor fietspaden, stellen ze. Ook liggen de straten er vaak vuil bij. Mensen gooien enorm veel afval op straat, wat negatief is voor de omgeving. Men houdt het niet proper. Groen vormt ook vaak een punt waar vaak afval bij geplaatst wordt. Daarom vrezen ze dat de vergroening van de Koolmijnlaan niet de gewenste gevolgen met zich zal meebrengen. Ten slotte halen ze de problemen van de groenstraatbeek aan. Die overstroomt regelmatig bij hevige regenval. Bij het kiezen van een nieuwe functie voor de kerk in Meulenberg, moet er rekening gehouden worden met de verschillende gemeenschappen die er aanwezig zijn in de wijk. Er is nu en dan al eens wat spanning onderling de gemeenschappen. Ze vrezen dat de criminaliteit in Meulenberg een extra moeilijkheid is voor het herbestemmen van de kerk.