De Katarinawijk bezit een groot aanbod aan diensten, horeca, zorg en publieke ontmoetingsplaatsen. Deze zijn voornamelijk geclusterd rond het Katarinaplein. Voorbeelden hiervan zijn onder andere het Cultureel Centrum, de Hoge Vijf, en buurtwinkels zoals bakkers, slagers, kappers,.. Uit observerend onderzoek blijkt dat deze centraal in de wijk gelegen voorzieningen zeer intens worden gebruikt door senioren, die in het bijzonder ook de groene ligging van deze voorzieningen waarderen. De Maastrichtersteenweg is echter wel een probleem, ze verdeelt de wijk in twee delen en maakt niet elke bewoner de wijk ten volle kan beleven. De Lijn-bussen passeren vooral langs de westzijde van de wijk en dringen niet door tot woongedeelte van de wijk. De haltes bevinden zich veelal op de uitvalswegen. Om de aantrekkingskracht en bereikbaarheid van een aantal ontmoetingsplaatsen in en buiten de wijk te verbeteren voor de grote groep van senioren, kunnen drempelverlagende initiatieven ondernomen worden. Daarnaast is het ook belangrijk om op te merken dat de meest gewaardeerde ontmoetingsplaatsen vaak rond een groene zone liggen. Het zou dus ideaal zijn als er naast het laagdrempelige initiatief meer ingezet wordt op vergroening van de omgeving. Zo kunnen kleinschalige volkstuinen in de wijk nieuwe ontmoetingsplekken voor geïsoleerde ouderen voorzien. Daar zouden ze aan of van jongere generaties dingen kunnen leren over tuinieren of samen groenten oogsten. Zogenaamde senioren hubs (wijkcentrum) kunnen op kleinschalige wijze op verschillende plekken in de wijk ingezet worden, want “delen is vermenigvuldigen”. Deze hubs zijn centrale plaatsen in wijken waar voorzieningen op het vlak van wonen, welzijn en zorg op een slimme en laagdrempelige manier georganiseerd worden en samenkomen.