Wanneer Hasselt via een luchtfoto onder de loep genomen wordt, is meteen duidelijk dat de stad al beschikt over een heel aantal groene zones die veel potentieel bevatten. Deze verschillende groene zones zijn mooi verspreid doorheen de stad en zijn over het algemeen vrij gunstig gelegen. Deze groene pleinen en parkjes zijn echter onderbenut. Voorlopig bestaan de publieke groene zones grotendeels uit “kijkgroen” of “passief groen”. Studenten onderzochten het groen in de Katarinawijk, met veel groene rustplekjes waar nood is aan sociale controle en het opwaarderen ervan. Ook het stadspark werd bekeken, een ruimte met vele kansen, maar onderbenut door haar grote schaal. Het Sint-Jansplein toont wanverhoudingen en wordt door haar verharding meer gezien als een oversteekplaats dan een park. Het Heldenplein is vandaag de plaats waar kinderen zich kunnen uitleven. Om het potentieel van de groenzones te versterken, stellen studenten voor de groenzones te verbinden, door middel van groene autovrije wegen voor fietsers en voetgangers. Hierdoor wordt de omgeving niet meer verstoord door druk verkeer en wordt het rechtstreekse contact tussen de bewoners en het groen versterkt. Het bestaande groen optimaliseren is een tweede winst die studenten ondervinden. Daarnaast willen de studenten functie geven aan de groenruimte, haar invullen. Omdat de meeste groene zones tot nu toe geen concrete functie hebben, missen ze nog aantrekkingskracht om meer mensen, dieren of plantensoorten te betrekken. Een laatste winst volgens studenten is het bevorderen van een dialoog tussen groenzones en bewoners. Door het direct in relatie brengen van de bewoners met de groene zones wordt de activiteit en de relatie tussen het publiek en groen versterkt. Zo kan men bijvoorbeeld aan de slag gaan met stadslandbouw om de sociale interactie en beweging te stimuleren.