Er zijn steeds meer initiatieven in de Katarinawijk om publieke open ruimtes ‘groener’ en collectiever te maken. Ze kunnen op deze man-ier uitgebreid worden om over meer aantrekkingskracht te beschikken. Stadslandbouw zou zich als een waardevolle oplossing kunnen aanbieden om enkele groene plekken meer collectief te maken. Er zijn al heel wat bewoners die zelf een moestuintje hebben, maar er bestaat momenteel slechts één collectief moestuintje in de wijk. Bij de privé moestuinen gaan er jammer genoeg veel gekweekte groenten verloren omdat de oogst vaak te groot is om met één gezin te kunnen consumeren. Om een ruimte productief te maken, kunnen er ook een aantal objecten ingezet worden, zoals deelkasten. De pleinen in de Katarinawijk be- schikken nauwelijks over zulke objecten. Door het opbouwen van collectieve groene tuinen zal zowel de activiteit op de pleinen als de connectiviteit tussen de buurtbewoners verbeteren. Ze kunnen zorgen voor samenwerking tussen buurtbewoners en kunnen een educatieve bijdrage leveren aan de samenleving. Er bestaan al verscheidene projecten waar gespeeld wordt met het combineren van een andere functie, zoals landbouw. Hierop verdergaand kunnen we speelelementen en landbouwinitiatieven introduceren in de wijk. Om het verspillen van gekweekte groenten te vermijden, zou er in de wijk een plaats voorzien kunnen worden waar deze overschotten naar toe gebracht kunnen worden. Door deelclusters te vormen waar een fysieke geefkast aan verbonden is, kunnen buurtbewoners hun eventuele resten met elkaar uitwisselen waardoor er minder voedsel verloren gaat. Bovendien worden de bewoners, door het opstarten van zo’n deelnetwerk, veel meer in contact gebracht met elkaar. De deelkasten worden op die manier de knooppunten van het deelnetwerk.